[Yaoi] จอมใจอรันยา -- จบ
เป็นนางไม้อยู่ดีๆ ปกปิดเพศตน กลับต้องกลายเป็นอรันยา มีศัตรูโหดร้ายป่าเถือนอย่างเยรากี จะร่ำร้องเท่าใดโชคชะตาก็มิอาจเปลี่ยนแปลง...
ผู้เข้าชมรวม
59,680
ผู้เข้าชมเดือนนี้
26
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ข้ารัก มารดา ข้ารัก นายพ่อ
ข้ารัก พี่ทั้งสิบสอง
ข้ารัก อรันยา และข้าก็รัก... ท่าน
แก้วพิกสิต วาดโดยท่านวาเรีย (ร้าน SV) ชอบมากเลย~
ขอบคุณภาพวาดสุดน่ารักจาก
ผลงานอื่นๆ ของ ต.ใต้ต้นตาล ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ต.ใต้ต้นตาล
"สุดยอดมากค่ะ! ถูกใจใช่เลย หลงรักเรื่องนี้เลย"
(แจ้งลบ)พูดเลยค่ะว่าหลงรักเรื่องนี้ตั้งแต่หลงเข้ามาเจอ กะจะเก็บไว้อ่านหลังสอบแต่ดันอดรนทนไม่ได้จนต้องมาอ่านจนถึงตอนล่าสุด แล้วก็ต้องมาเขียนวิจารณ์อย่างตอนนี้ ว่ากันที่จอมแก้วพิกสิตซึ่งเป็นภาคแรก เราชอบบ้านอรันยามากค่ะ รู้สึกว่าดูเพี้ยนๆ แต่ก็อบอุ่นมากๆ ชอบรัถสูตด้วย ช้ำใจมากตอนเขาโดนตัดลิ้น ที่ช้ำหนักกว่าคือตอนนายพ่อตาย ช้ำสุดๆ คือตอนบ้านอรันยาถูกบุก ตอ ... อ่านเพิ่มเติม
พูดเลยค่ะว่าหลงรักเรื่องนี้ตั้งแต่หลงเข้ามาเจอ กะจะเก็บไว้อ่านหลังสอบแต่ดันอดรนทนไม่ได้จนต้องมาอ่านจนถึงตอนล่าสุด แล้วก็ต้องมาเขียนวิจารณ์อย่างตอนนี้ ว่ากันที่จอมแก้วพิกสิตซึ่งเป็นภาคแรก เราชอบบ้านอรันยามากค่ะ รู้สึกว่าดูเพี้ยนๆ แต่ก็อบอุ่นมากๆ ชอบรัถสูตด้วย ช้ำใจมากตอนเขาโดนตัดลิ้น ที่ช้ำหนักกว่าคือตอนนายพ่อตาย ช้ำสุดๆ คือตอนบ้านอรันยาถูกบุก ตอนที่เข้าใจว่าทุกคนถูกเผาไปหมดแล้วนี่เราจะร้องไห้จริงๆ นะคะ พอมารู้ความจริงในภาคสูรยาอาทิตย์อัสดงนี่แทบกรี๊ดลั่นบ้านเลยค่ะ ดีใจจริงๆ กลับมาที่ภาคจอมแก้วพิกสิต รู้สึกว่าช่วงแรกๆ จะเดินเรื่องค่อนข้างเร็ว แต่ก็ลงตัวดีค่ะ ไม่มีตรงไหนที่รู้สึกว่าขัดเลย คนเขียนเขียนได้ราวมืออาชีพจริงๆ ค่ะ แม้เป็นส่วนเล็กๆ เรายังแทบไม่อยากละสายตา ประทับใจพระเอกเรื่องนี้...อาธานค่ะ นับถือในความจืดจางของพี่แกในช่วงแรกๆ (?) แล้วก็พลิกกลับมามีบทสำคัญหลังจากถูกมนตร์ดำ (เรียกว่าเลวแล้วหล่อรึเปล่--- //ไม่นะ) แต่ตัวละครที่เราชอบจริงๆ คือคีตันค่ะ เขาน่ารักมาก (?) ประทับใจมากตอนที่เขาช่วยแก้วพิกสิต ตอนที่เห็นความสำคัญของครอบครัว ประทับใจกว่าตอนที่จัดฉากทรมานอรินกับนพกันย์ เราว่าคีตันมีส่วนทำให้เรื่องนี้ผ่อนคลายลงนะคะ ชอบค่ะชอบ (?) ในการเดินเรื่องก็ถือว่าภาคแรกจบลงไปอย่างงดงามในหลายๆ ความหมาย จบแฮปปี้อย่างงดงาม แต่ก็ทิ้งปริศนาให้ตามต่ออย่างงดงาม มีคู่ที่ไม่สุขสมหวังบ้างอย่างอรินกับออสเป แต่เราว่าก็สมเหตุสมผลดีค่ะ อีกส่วนที่น่ารักของเรื่องนี้คือเรื่องชื่อค่ะ ชอบตรงที่ภาษามันต่างๆ กันไปแต่ผสมกันอย่างลงตัว ชอบค่ะ ชอบมาก มาต่อที่สูรยาอาทิตย์อัสดง ถือว่าเอาใจเราไปอีกอย่างหนึ่งตรงที่มีนอร์มอลร่วมด้วย ตรงนี้คนเขียนก็เขียนได้ลงตัวอีกแล้วค่ะ โอย... หลงรักเรื่องนี้จริงๆ หาทางออกไม่เจอเลยค่ะ (?) พี่สูรยะน่ารักมาก กลายมาเป็นตัวละครโปรดอีกคนเลยค่ะ บรรดาภรรยา(ที่ดูจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน)ของสูรยะก็น่ารักค่ะ โดยเฉพาะสิคาล ชอบความแมนของเธอจังค่ะ พี่สูรยะ(หรือที่กลายเป็นลูกสูรยะของเจ้าแก้วไปแล้ว)ได้ครอบครัวที่น่ารักมากๆ แล้วก็สารภาพอีกเรื่องนึงก็คือตอนเปิดตัวอภัสสรานั่น...เราอวยสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะให้อภัสสราเป็นเมะ ด้วยอะไรบางอย่างทำให้เราคิดว่าสูรยะควรจะเป็นเคะค่ะ (?) แต่ไม่ได้...แบบนั้นตระกูลอรันยาคงสูญพันธุ์กันพอดี... แต่เราก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีนะคะว่าสูรยะคงจะมีภรรยาสักห้า มีสามีสักหนึ่งก็ไม่เสียหาย //โดนคนเขียนเตะ ตอนนี้ภาคสูรยาอาทิตย์อัสดงยังไม่จบสมบูรณ์ ก็ยังไม่อยากพูดอะไรมาก (?) เอาเป็นว่าจะรอติดตามตอนต่อไปสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ! ป.ล.ผีเสื้อน้อยจากตอนล่าสุดน่ารักมาก เอาใจเราไปอีกคนเลยค่ะ! อ่านน้อยลง
ละหานหาว | 21 ธ.ค. 57
4
0
"สุดยอดมากค่ะ! ถูกใจใช่เลย หลงรักเรื่องนี้เลย"
(แจ้งลบ)พูดเลยค่ะว่าหลงรักเรื่องนี้ตั้งแต่หลงเข้ามาเจอ กะจะเก็บไว้อ่านหลังสอบแต่ดันอดรนทนไม่ได้จนต้องมาอ่านจนถึงตอนล่าสุด แล้วก็ต้องมาเขียนวิจารณ์อย่างตอนนี้ ว่ากันที่จอมแก้วพิกสิตซึ่งเป็นภาคแรก เราชอบบ้านอรันยามากค่ะ รู้สึกว่าดูเพี้ยนๆ แต่ก็อบอุ่นมากๆ ชอบรัถสูตด้วย ช้ำใจมากตอนเขาโดนตัดลิ้น ที่ช้ำหนักกว่าคือตอนนายพ่อตาย ช้ำสุดๆ คือตอนบ้านอรันยาถูกบุก ตอ ... อ่านเพิ่มเติม
พูดเลยค่ะว่าหลงรักเรื่องนี้ตั้งแต่หลงเข้ามาเจอ กะจะเก็บไว้อ่านหลังสอบแต่ดันอดรนทนไม่ได้จนต้องมาอ่านจนถึงตอนล่าสุด แล้วก็ต้องมาเขียนวิจารณ์อย่างตอนนี้ ว่ากันที่จอมแก้วพิกสิตซึ่งเป็นภาคแรก เราชอบบ้านอรันยามากค่ะ รู้สึกว่าดูเพี้ยนๆ แต่ก็อบอุ่นมากๆ ชอบรัถสูตด้วย ช้ำใจมากตอนเขาโดนตัดลิ้น ที่ช้ำหนักกว่าคือตอนนายพ่อตาย ช้ำสุดๆ คือตอนบ้านอรันยาถูกบุก ตอนที่เข้าใจว่าทุกคนถูกเผาไปหมดแล้วนี่เราจะร้องไห้จริงๆ นะคะ พอมารู้ความจริงในภาคสูรยาอาทิตย์อัสดงนี่แทบกรี๊ดลั่นบ้านเลยค่ะ ดีใจจริงๆ กลับมาที่ภาคจอมแก้วพิกสิต รู้สึกว่าช่วงแรกๆ จะเดินเรื่องค่อนข้างเร็ว แต่ก็ลงตัวดีค่ะ ไม่มีตรงไหนที่รู้สึกว่าขัดเลย คนเขียนเขียนได้ราวมืออาชีพจริงๆ ค่ะ แม้เป็นส่วนเล็กๆ เรายังแทบไม่อยากละสายตา ประทับใจพระเอกเรื่องนี้...อาธานค่ะ นับถือในความจืดจางของพี่แกในช่วงแรกๆ (?) แล้วก็พลิกกลับมามีบทสำคัญหลังจากถูกมนตร์ดำ (เรียกว่าเลวแล้วหล่อรึเปล่--- //ไม่นะ) แต่ตัวละครที่เราชอบจริงๆ คือคีตันค่ะ เขาน่ารักมาก (?) ประทับใจมากตอนที่เขาช่วยแก้วพิกสิต ตอนที่เห็นความสำคัญของครอบครัว ประทับใจกว่าตอนที่จัดฉากทรมานอรินกับนพกันย์ เราว่าคีตันมีส่วนทำให้เรื่องนี้ผ่อนคลายลงนะคะ ชอบค่ะชอบ (?) ในการเดินเรื่องก็ถือว่าภาคแรกจบลงไปอย่างงดงามในหลายๆ ความหมาย จบแฮปปี้อย่างงดงาม แต่ก็ทิ้งปริศนาให้ตามต่ออย่างงดงาม มีคู่ที่ไม่สุขสมหวังบ้างอย่างอรินกับออสเป แต่เราว่าก็สมเหตุสมผลดีค่ะ อีกส่วนที่น่ารักของเรื่องนี้คือเรื่องชื่อค่ะ ชอบตรงที่ภาษามันต่างๆ กันไปแต่ผสมกันอย่างลงตัว ชอบค่ะ ชอบมาก มาต่อที่สูรยาอาทิตย์อัสดง ถือว่าเอาใจเราไปอีกอย่างหนึ่งตรงที่มีนอร์มอลร่วมด้วย ตรงนี้คนเขียนก็เขียนได้ลงตัวอีกแล้วค่ะ โอย... หลงรักเรื่องนี้จริงๆ หาทางออกไม่เจอเลยค่ะ (?) พี่สูรยะน่ารักมาก กลายมาเป็นตัวละครโปรดอีกคนเลยค่ะ บรรดาภรรยา(ที่ดูจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน)ของสูรยะก็น่ารักค่ะ โดยเฉพาะสิคาล ชอบความแมนของเธอจังค่ะ พี่สูรยะ(หรือที่กลายเป็นลูกสูรยะของเจ้าแก้วไปแล้ว)ได้ครอบครัวที่น่ารักมากๆ แล้วก็สารภาพอีกเรื่องนึงก็คือตอนเปิดตัวอภัสสรานั่น...เราอวยสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะให้อภัสสราเป็นเมะ ด้วยอะไรบางอย่างทำให้เราคิดว่าสูรยะควรจะเป็นเคะค่ะ (?) แต่ไม่ได้...แบบนั้นตระกูลอรันยาคงสูญพันธุ์กันพอดี... แต่เราก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีนะคะว่าสูรยะคงจะมีภรรยาสักห้า มีสามีสักหนึ่งก็ไม่เสียหาย //โดนคนเขียนเตะ ตอนนี้ภาคสูรยาอาทิตย์อัสดงยังไม่จบสมบูรณ์ ก็ยังไม่อยากพูดอะไรมาก (?) เอาเป็นว่าจะรอติดตามตอนต่อไปสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ! ป.ล.ผีเสื้อน้อยจากตอนล่าสุดน่ารักมาก เอาใจเราไปอีกคนเลยค่ะ! อ่านน้อยลง
ละหานหาว | 21 ธ.ค. 57
4
0
ความคิดเห็น